Τετάρτη 27 Αυγούστου 2008

Ιστορία Νο 1

Μπάρκο

Ιστορια Νο1. Είναι τοσες πολλες που δεν ξερω απο ποια να αρχισω...μπερδεμενες ολες μεσα στο μυαλο μου....προσπαθω να ξεμπερδεψω το κουβαρι και να επιλεξω μια μα ολες μπερδευονται και πεφτουν η μια πανω στην αλλη οπως τα φυλλα των δεντρων το φθινοπωρο πανω στο πεζοδρομιο....


Το πρωτο μπαρκο, την πρωτη φορα που πατησα το ποδι μου στο καραβι, 1 Απριλιου 2004 στο λιμανι του Los Angeles, γυρω στις 7 το απογευμα, τα χρωματα απο το ηλιοβασιλεμα στον οριζοντα απλα εκπληκτικα. Παιρνουν απο κοκκινες μεχρι ροζ, μωβ, πορτοκαλι αποχρωσεις...Για μια στιγμη με κανουν να ξεχασω πως βρισκομαι πισω απο το φινιστρινι, μεσα σε δεξαμενοπλοιο τριακοσιων χιλιαδων τοννων. Αμεσως μολις επανερχομαι νιωθω κρυο ιδρωτα να σταζει στο μετωπο μου, σκουπιζομαι με τον καρπο μου και το βλεμμα μου προσπαθει να φτασει οσο πιο μακρια μπορει στα πανιψυλα κτιρια που προβαλλουν στον οριζοντα. Το μπερδεμενο μυαλο μου προσπαθει να καταλαβει που βρισκεται. Πως πηρα τελικα μια τετοια αποφαση. Αυτο που δεν μπορει να συνηδητοποιησει ειναι το πως θα γυρισει σπιτι του μετα απο 6 μηνες.
- Κοιμήσου γιατι εχουμε stand-by το βραδυ. Θα μας παρουν τηλεφωνο να κατεβουμε κατω, μονολογει ο Πετραν καθως γυριζει πλευρο και αποκοιμιεται σχεδον αμεσως κουρασμενος απο το πολυωρο ταξιδι μας με το αεροπλανο.
- Stand-by? .... δεν θα μας αφησουν να κοιμηθουμε λιγο πρωτα .....
Έχει πάει ήδη 8 το βράδυ με αυτά και με αυτά και έχω πέσει ξερός στο κρεβάτι προσπαθώντας να χωνέψω το πόσο μακριά βρίσκομαι απο το σπίτι μου, τη χώρα μου, τους γονείς μου, το μωρό μου...
00:02 Το τηλέφωνο στην τετράκλινη καμπίνα χτυπά, εκνευριστικά δυνατά μα αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο είναι πως ο Π. δεν ενοχλείται και εξακολουθεί να κοιμάται... Φτάνω στο γραφείο ακουμπώντας με το ένα μου χερι στην πορτοκαλι δερματινη καρεκλα και με το αλλο σηκώνω το ακουστικό.
- Ναι?
- Σε μισή ώρα stand-by.
Μου το κλεισε στα μουτρα... Ποιος να ηταν αυτος αραγε? Και ο Π. πως θα γινει να ξυπνήσει?
Μετά απο μερικα λεπτα βρισκομαστε εξω απο την καμπινα, κλεινοντας πισω μας την πορτα, φορωντας τις μπλε φορμες μας, τα μαυρα μποτακια ασφαλειας, με ενα πορτοκαλι φακο στην κωλοτσεπη... Παιρνουμε το ασανσερ και κατεβαινουμε στο μηχανοστασιο. Επικρατει περισσοτερη φασαρια και απο εργοστασιο. Χρωματα πολλα τριγυρω. Οι Οι αντλιες μαζι με τα μοτερ τους γαλαζιες. Τα "τασια" σε μια περιεργη αποχρωση του καφε-μουσταρδι-μπεζ. Σωληνες με αυτοκολλητα, μπλε, ασπρα, ασημι, κιτρινα, μαυρα.... Μηχανηματα σε πρασινο-λαχανι αποχρωσεις. Η μηχανη γαλαζια και αυτη.Το πατωμα του μηχανοστασιου ή αλλιως το πανιόλο οπως το λενε πρασινο.(ολα τα μηχανηματα διατηρουνται καθαρα και σε αριστη κατασταση λειτουργιας...τα χρωματα υπαρχουν για να εντοπιζονται αμεσως με το ματι τυχον διαρροες απο λαδια κλπ κλπ κλπ) Τα περιμενα ολα βρωμικα, μαυρισμενα, λαδωμενα, αλλα ειναι καθαρα....πολλα χρωματα διαφορετικα σε καθε μηχανημα και τα περισσοτερα εχουν επιγραφες πανω τους... Feed water pump No1, Cascade tank, αυτα τα τεραστια πραγματα ειναι τα καζανια ?! (Τι μαλακιες μας μαθαινε ο Μ. ενα 6μηνο?)
Εδω ειναι ολοκληρο εργοστασιο και αυτος μας εδειχνε σε εκεινο το απαρχεωμενο πραγμα τα slides(μη χεσω!) με την λειτουργια των αντλιων? Γιατι δεν σκεφτηκε ποτε κανεις να μας δειξει ενα βιντεο απο ενα μηχανοστασιο ενω θα αναλυει ταυτοχρονα τη λειτουργια των μηχανηματων?)
Σαν χάνος τριγυρνάω με ανοιχτο το στομα στο πολυοροφο μηχανοστασιο, ανεβοκατεβαινω σκαλιτσες και προσπαθω να εξοικειωθω με τον χωρο.
Στο control room (εδω η θερμοκρασια ειναι γυρω στους 21-24 βαθμους) βρισκομαι με 2-3 ατομα που ακομη δεν εχω καταλαβει τι ρολο βαρανε...το μονο που με απασχολει ειναι να μην πω καμια μαλακια και ειναι κανενας πρωτος μηχανικος αναμεσα τους.... Συστηνομαστε....2ος μηχανικος...νεος και παρολο που δειχνει λιγο σιχαμερος στη φατσα φαινεται καλος ανθρωπακος...αγχωμενος ομως.... Εμφανιζεται και ο πρωτος μηχανικος με ασπρη φορμα η οποια εχει χασει πλεον το χρωμα της και εχει γεμισει με μαυριλες. Αξυριστος οπως ειναι μοιαζει με ναυτεργατη και οχι με πρωτο μηχανικο.....
(ρε που ηρθα ρε!!! για να ειναι η φορμα του Α ετσι φαντασου τι ματσακονι εχει να πεσει!)
Περνάνε οι ώρες...ορθοστασια....βολτα με τον τριτο, ξεναγηση με το μηχανοστασιο....ζεστη...
- Και εδω ειναι το purifier room με τους φυγοκεντρικους διαχωριστηρες που καθαριζουν το πετρελαιο και το λαδι. (απο αυτα ειπωθηκαν οι πρωτες 6 λεξεις...αλλα αν ειχε ησυχια φανταζομαι θα ελεγε και τα υπολοιπα)
- Εδω μεσα δουλευει κανεις δλδ ? Αν ειναι να λυσεις ενα de laval το λυνεις εδω μεσα?!
- Ε τι... σιγα μην στο κουβαλησουμε και στη δροσια!
- ...
(Οι τοιχοι του εν λογω "δωματιου" ειναι δεξαμενες οι οποιες περιεχουν πετρελαιο του οποιου η θερμοκρασια ειναι κοντα στους 80 C . Πριν μπει στους διαχωριστηρες φτανει και τους 90. Η μονωση στους σωληνες του ατμου απ οτι εχω καταλαβει ειναι για να μην ερχονται αμεσως σε επαφη με εμας και οχι για την γενικοτερη θερμοκρασια. Ποσες μα ποσες φορες καηκα οταν εβαφα εκει μεσα.....Δωσε μου δουλεια και ας τρεχω τα σκαλια πανω κατω ολη μερα.....μην με βαλεις σε εκεινο το δωματιο μονο! Δεν χρειαζεται να κουνηθει ουτε το μικρο σου δαχτυλακι για να ιδρωσεις....μονο που βρισκεσαι εκει μεσα στο μισαωρο εχεις παθει αφυδατωση. Θυμαμαι στιγμες που ριχναμε δουλεια εκει μεσα και καθως προσπαθουσα να σηκωθω μαυριζαν ολα γυρω μου για μερικα δευτερολεπτα....Τα κεφαλια μας μετα κατακοκκινα, σαν τον κωλο της μαιμους...Στις φορμες μας δεν εβρισκες στεγνο σημειο απο τον ιδρωτα....)
Γύρω στις 03:00 και αφου τελειωσαμε με το stand-by ο B με στελνει για υπνο και μερικα λεπτα αργοτερα ακολουθουν και οι υπολοιποι.
- Το πρωι στις 8 να εισαι κατω!
- "Μη ξεχασω να βαλω ξυπνητηρι"
Αργότερα στην καμπίνα πιάνω δύλεπτη κουβεντα με τον Π.
- Τι υποτιθεται πως ειναι το standby ?
- Οταν ειναι να ξεκινησει το καραβι, ή να σταματησει κανεις standby...
- χμ...μαλιστα...Και ποτε θα παρουμε ο καθενας την καμπινα του ? τριτος εισαι...με τον δοκιμο θα κοιμασαι ρε ?
- Αυριο...κατα την διαρκεια του standby ενω πηγαιναμε με dead slow επεσε η λαντζα διπλα σε μας και εφυγαν ο παλιος ο δευτερος, ο τριτος και ο ανθυποπλοιαρχος που αλλαξαμε εμεις...
- Ποτε γιναν ολα αυτα?
- Ε μηχανικος εισαι....θα τα ακους αλλα δεν θα τα βλεπεις....αντε κοιμησου τωρα, δεν θα σηκωνεσαι το πρωι. Καληνυχτα.
- Καληνυχτα. ("Γι'αυτο μας λενε ποντικαραδες δηλαδη...")

12 σχόλια:

She είπε...

Καλή αρχή!
Θα έχει και συνέχεια ε;
Τυχερέ κάνεις τέλεια ταξίδια :)

AATON είπε...

Φίλε μου Γιώργο, πολύ καλή η αφήγησή σου, χάρηκα που σε διάβασα.
Συνέχισε, θα περνάω πλέον τακτικά και απο τα δύο σου Blog!
Νίκος, Τορόντο

*Νινέτα* είπε...

Γιωργάκη μου έχω σοβαρό
πρόβλημα με την ορολογία
του καραβιού.

Κατα τ'άλλα,καλή αρχή καλό μου :))

Litanie des Saints είπε...

Ωραίο. Keep on!

Sourotiri είπε...

Και γαμω τις ιδεες, πολυ ενδιαφεροντα οσα γραφεις.

neni είπε...

Τα ζεις ή τα γράφεις μέσα από άλλους φίλε γιώργο;
Καλή η περιγραφή αλλά θα γινόταν πιο κατανοητή αν ήξερα από καράβια.Πάντως γράφεις κάθε φορά όλο και πιο όμορφα.
Συνέχισε να μας μαγεύεις με τα ταξίδια σου και εμείς είμαστε έδώ για να περπατάς στους χωματόδρομους όταν πιάνεις λιμάνι!

Γιώργος είπε...

@she Σε ευχαριστω.
Βεβαιως και θα εχει συνεχεια....
Τυχερος δεν θα το ελεγα...θα το καταλαβεις στην πορεια ...στις επομενες αναρτησεις....


@aaton Νικο καλως ηρθες :)
Χαιρομαι που σου αρεσε :)
Και εγω επισης!

@nineta Στο τελος καθε αναρτησης θα αναλυω τυχον περιεργες ορολογιες..Δεν εισαι η μονη φανταζομαι...
Σε ευχαριστω πολυ!

@litanie Τα καλυτερα ερχονται :)

@sourotiri Χαιρομαι που σου αρεσε και σενα...σιγουρα θα σε συναρπασουν και οι επομενες αφηγησεις :)


@neni Τα εχω ζησει ολα αυτα που γραφω. Το μοναδικο που δεν θελω να θιξω ειναι ονοματα σε συγκεκριμενες καταστασεις που θα ακολουθησουν...
θα ανανεωσω την συγκεκριμενη αναρτηση συντομα και στις επομενες που θα ακολουθησουν θα υπαρχει και η αντιστοιχη ορολογια...Στο τελος θα μπορειτε ανετα να καταλαβετε και την πληρη λειτουργια ενος καραβιου :)

seniorita είπε...

πολύ ωραία η ιδέα για το καινούριο μπλογκ!
δεν γνωρίζουμε όλοι ανθρώπους που κάνουν τέτοιου είδους ταξίδια και μου αρέσει να μαθαίνω τέτοιες ιστορίες της πλώρης..
μου θύμισε βιβλίο του Ιούλιου Βερν...
καλή αρχή!

Γιώργος είπε...

@seniorita Σε ευχαριστω πολυ :)
Οντως ειναι ενδιαφερον σαν ιστοριες γιατι ανακαλυπτεις εναν τελειως διαφορετικο και αγνωστο στους περισσοτερους ανθρωπους κοσμο...
Ε οχι και Ιουλιος Βερν ομως...ε οχι!
Αυγουστος Βερν και πανω!

Giousurum είπε...

Kalh arxi file giorgo...
tha ithela na se rotiso kai ego ean aisthanesai tyxeros ή oxi me ayta pou tha exeis viosei sta karavia kai giati...
Esy gia na mas valeis kalytera sto klima tha mas deixes kai video???:):):):)
perimeno kai tin synexeia...
isos kai merikes fotografies apo to meros pou lamvanei xora to peristatiko pou mas perigrafeis???

Kalo mas mina kai kalo xeimona na exoume

Γιώργος είπε...

@Giousurum Καταρχας σε ευχαριστω πολυ :)

Καταρχας σε ευχαριστω.
Βρηκες να κανεις την πιο κρισιμη ερωτηση. Ο μονος που μπορει να μας απαντησει στο εάν είμαι ή όχι τυχερος είναι ο χρονος….. Εγω προσωπικα νιωθω τυχερος μεσα στην ατυχια μου… Δεν αλλαζω τις στιγμες που εζησα μεσα στα 2 αυτά ταξιδια…ουτε τις πιο ασχημες… Ηταν εμπειρια την οποια ηθελα να ζησω. Δεν ειχε καμια απολυτως σχεση η οικογενεια μου με τη θαλασσα (εκτος από τα μπανια του καλοκαιριου:P) οποτε ηθελα να κανω τη διαφορα και να δοκιμασω κατι τοσο …αγνωστο στον περισσοτερο κοσμο.
Υπάρχουν (προσωπικα μου) στο οποίο κάνω βόλτα ολόκληρο το μηχανοστάσιο και από φωτογραφίες έχω όλα τα μηχανήματα. Το θέμα είναι ότι χάθηκαν σε ένα φορμάτ και περιμένω να μου τις στείλει σε cd συνάδελφος που ήμασταν μαζι. Όταν φτάσουν στα χέρια μου θα τις έχετε και θα είναι και μπόλικες ;)
Καλο μηνα και καλο φθινόπωρο ;)

Γιώργος είπε...

μόλις τελείωσε ενα πανέμορφο (κατα τη γνώμη μου) ποστ με αρκετά πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Περιμένω τυχών απορίες σας ή γενικότερες ερωτήσεις για τη ζωή στο πλοίο.